Çok garip sevdim seni ben. Yattık, kalktık... Kalkmasaydık keşke. Yani keşke sabaha çıkamasaydık demiyorum da, beraber uyuyunca birden, değişti işler. Çünkü çok güzel kızdı Lera. Çok sevmiştim. İnsan sevgilisine saygı duyar mı lan? Ben ona saygı duyuyordum. Gurur bile duydum. O gittiğinden beri kimseye insancıl duygularla dokunmadım. Çok hafif geldi tüm kadınlar. 2 yıldır tüm kadınları mastürbasyona alternatif birer canlı olarak gördüm. Sen de çok hafiftin gerçi. 50 kilo falandın. Filinta gibi. Çok hoşuma gitti vücudun.
Ne diyorduk? Ha işte ben. Yalnızlığın en büyük mutluluk olduğunu düşündüğüm o çöp dönemde, karşıma çıktın. Saftın, doğaldın, zekiydin, özgür kız modun doğuştan on'du falan. Bunları sevdim. Seni değil. Yok yok. Seni de sevdim diyeceğim ama, “2 günde insan nasıl sevilir”i sana anlatacak, seni ona inandıracak vaktim yok. Hem çok çalıştırıyor patron beni, hem de zaten 4 ay sonra gidiyorum. Ama bi şey diyeyim mi? Gerçekten çok iyi bir insanım ben. Ukalalık yapmıyorum ama seni annenden bile çok sevebilirdim. Ama olmadı.
Bi de güzel değilsin dedim ya, aslında çok güzelsin. Sadece iyi anlatamadım kendimi. Huyumdur. Dilimin abukluğu, hislerimin yoğunluğuyla doğru orantılıdır benim. Ha başörtü, kurban olduğum yaresulallahtan gelebilir amma lakin ki öyle değildir. E yorumlamam bu kadar. Hadi hayırlı işler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder